عشق...

من فکر می کنم حتی اگر برایِ ابد چشمانت را بسته باشی و دوستت دارمی که همیشه منتظرش بودی را بشنوی،نبضت دوباره می زند...چشم هایت باز می شود و دستهایت برای باور رویا نبود ن این لحظه هاسیلی می زند به صورتت...میدانی؛من به مسیحایی بودنِ دمِ عشق ایمان دارم،همانقدر که به بودنِ هر روزی بعد از سیاهی شب...! عشق......

من پُرم از تو، از تويی كه نبايد بهت فكر كنم، از تويی كه نبايد در موردت حرف بزنم، از تويی كه يک سكوت بی‌رحمی و مثل غريبه‌ها از كنارم رد می‌شی من پُرَم از تو، از تويی كه نيستی
بعضی وقت‌ها يک‌جوری دلتنگ میشم كه از خودم بدم مياد به اين فكر می‌كنم كه تا كجا می‌شه اولويت يه نفر نبود

عشق......

میشود چشم هایت برای من باشد؟و من سالها در برَهوتی کنار چشمهایت بنشینم نگاهش کنم...میشود چشمهایت فقط من را...فقط من را ببیند؟با من بخندد...با من بگریَد؟ میشود حق من از این دنیا و آدمها‍‍یش فقط آن گویِ زیبایِ روی صورتت باشد؟! عشق......